Notte de istiu.
De s’aposentu acurtzu iscurto istimadas
boghes in su letu inube bene rètzido su sonnu.
Intra sa bentana aberta una lughe lùghet,
indedda, in cucuru ‘e monte, e chie l’ìschit inube.
Inoghe t’astringo in petus, prenda mea,
morta dae mene annos chene acabu.
Notti d’estate.
Dalla stanza vicina ascolto care
voci nel letto dove il sonno accolgo.
Per l’aperta finestra un lume brilla,
lontano, in cima al colle, chi sa dove.
Qui ti stringo al mio cuore, amore mio,
morto a me da infiniti anni ormai.
(Umberto Saba – da "Antologia del canzoniere")
2 agosto 2005 at 5:08 PM
Ho provato a tradurla in campidanese, ma non c’è stato verso: scompare davanti alla tua.
3 agosto 2005 at 12:50 PM
Notis de istadi.
De s’aposentu a crutzu ascurtu boxis stimadas in su letu aundi arriçu su sonnu.
Po sa ventana oberta una luxi luxit,
atesu, in cucur”e monti, kini sciit aundi.
Ti stringu a su coru miu, amori miu stimau,
mortu a mei de annus sentz”e acabu.
Saludi amigu miu.
4 agosto 2005 at 8:39 AM
Eya, o Bardaneri, iscusami’ po no essi bènniu meda a t’abisitai..Tengu tropu cos”e fai po traballu, ca seu intramudau de pagu in Arromas…
A si biri kitzi, podit essi in Casteddu??
9 agosto 2005 at 3:26 PM
Eja Bardaneri, poitta no calasa una dì? aicci ci bireusu impari a su maistu!
(d’apu connotto custu sabudu 😉
saludi e trigu